|
«احمد مرزوقی» / علی نصیریان / فیلم «جایزه»
سرگردان در بحران جایزه
::
2 تیر 1401 ::
|
علی نصیریان در نمایی از فیلم «جایزه» |
ماهنامه «برش های کوتاه»:
سینمای ایران تا پیش از آنکه متهم به استفاده بیش از اندازه از لوکیشن تهران شود نسبت به شهرهای دیگر ایران سخاوت بیشتری نشان می‌داد و در شخصیت‌پردازی و فضاسازی به انسان‌های ساده دل شهرستانی و لوکیشن‌های بکر سراسر ایران توجه مناسب‌تری داشت.
این رویکرد که در سینمای پیش از انقلاب به خلق شخصیت آقای هالو در فیلم «آقای هالو» (داریوش مهرجویی) بدل شد در سینمای پس از انقلاب و در دهه شصت بیشتر نمود یافت و نقش‌های سینمایی در این دهه بیش از آنکه متمرکز بر بازتاب تصویر اجتماعی از پایتخت‌نشینان باشند توجه خود را بر لوکیشن‌های متنوع و شخصیت‌های بومی دیگر استان ها معطوف کرده بودند. بدیهی است در چنین نگرشی امکان خلق موقعیت‌های کمیک یا تلخ از وضعیت شهرستانی‌های مهاجر تمهیدی روایی برای ساخت فیلم در آن دهه محسوب می‌شد.
حاصل چنین نگرشی خلق شخصیت‌های اصیل شهرستانی در فیلم‌ها بود. شخصیت‌های ملموسی که در فیلم‌هایی مانند «آبادانی‌ها» ساخته کیانوش عیاری، «دندان مار» ساخته مسعود کیمیایی، «آپارتمان شماره 13» ساخته زنده یاد یدالله صمدی و «زرد قناری» ساخته رخشان بنی‌اعتماد روایتی از دغدغه‌ها و مشکلات شهرستانی‌های مهاجر در دل مناسبات پایتخت را بازتاب می‌دادند ...
>> برای مطالعه متن کامل مطلب
یا مطالب
فوق، نسبت به تهیه نسخه الکترونیک نشریه شماره
18
اقدام کنید
منبع:
اختصاصی سایت «برش های کوتاه»
374
-
سردبیر
|
کامنت های مرتبط با
مطلب فوق |
|
|
|
ارسال کامنت برای مطلب
فوق |
|
|
|
