|
تصویر زندگی پر از چالش سه شخصیت زن در «مجبوریم»
تلخی های بی پایان
::
18 خرداد 1401 ::
ماهنامه «برش های کوتاه»:
«مجبوریم» پس از «بغض»، «عصبانی نیستم»، «لانتوری» و فیلم به نمایش درنیامده‌ی «یواشکی»، تازه‌ترین فیلم رضا درمیشیان در مقام کارگردان است. مروری بر ساخته‌های قبلی درمیشیان نشان می‌دهد پرداختن به مشکلات و نابسامانی‌های اجتماعی در دستور کارش قرار داشته و این قبیل موضوعات را به صریح‌ترین شکل ممکن به تصویر می‌کشد. اگر در «عصبانی نیستم» نمایش اتفاقات و رخدادهایی که جوانان دانشجو را به تدریج به ورطه‌ی سقوط و تنزل شخصیتی و اجتماعی می‌کشاند، در دستور کار او قرار گرفته بود، در «مجبوریم» شاهد به تصویر کشیدن زندگی پر از چالش سه شخصیت زن هستیم. شخصیت‌هایی از طبقات مختلف اجتماع که در شرایطی خاص، قصه‌ی زندگی‌شان با یکدیگر گره می‌خورد.
شخصیت اصلی فیلم، دختری کارتن خواب به نام «گل بهار» (پردیس احمدیه) است که پس از آگاهی از وضعیت جسمانی‌اش که منجر به عدم امکان باروری شده است، با وکیلی دلسوز به نام «سارا» (نگار جواهریان) آشنا می‌شود که حاضر است بدون دستمزد، وکالت‌اش را بر عهده بگیرد. اتفاقی که منجر به باز شدن پای شخصیت «دکتر پندار» (فاطمه معتمد آریا) به قصه می‌شود. شخصیتی که بار اصلی تعلیق فیلم بر دوش وی سنگینی می‌کند. با این وجود، ضعف در شخصیت‌پردازی، مهم‌ترین نقطه ضعف فیلمنامه «مجبوریم» است. شخصیت گل بهار بیشتر از آن که به دختر کارتن‌خوابی شبیه باشد که از یازده سالگی در دام فردی به نام مجتبی (مجتبی پیرزاده) اسیر شده، دختری بی دست و پا و نازک نارنجی است که شباهت چندانی به فردی که در شرایط سختی و فشارهای مختلف اجتماعی و اقتصادی زیسته باشد، ندارد ...
>> برای مطالعه متن کامل مطلب
یا مطالب
فوق، نسبت به تهیه نسخه الکترونیک نشریه شماره
17
اقدام کنید
منبع:
اختصاصی سایت «برش های کوتاه»
202
-
سردبیر
|
کامنت های مرتبط با
مطلب فوق |
|
|
|
ارسال کامنت برای مطلب
فوق |
|
|
|
