|
«مجبوریم»، نمونه ترقی‌خواهانه رشد مستقل یک جریان فکری است
نمونه صحیحی از یک نقد اجتماعی و فرهنگی درست
::
18 خرداد 1401 ::
ماهنامه «برش های کوتاه»:
«مجبوریم»، نمونه ترقی‌خواهانه رشد مستقل یک جریان فکری است که طی آن به شکلی زیرساختی، یک نقد اجتماعی درست بدون چارچوبه‌های سیاه‌نما بازتعریف شده و بدون هیچ داوری، دغدغه‌های خود را با مخاطب در میان می‌گذارد.
رضا درمیشیان در «مجبوریم»، امضای مستقل خود در حوزه فیلمسازی را پررنگ‌تر می‌کند. در فرم که اصلی‌ترین مؤلفه اجرایی این کارگردان جوان است، یک بلوغ هوشمندانه، کاملا ملموس است. دوربین از آن بلاتکلیفی و گیجی رهایی می‌یابد و تاحدودی، شخصیت می‌شود. ریتم فیلم خطی‌تر است و به‌واسطه چگالی بالای داستانی، نوع ارتباط گرفتن آن با مخاطب، بهینه‌تر و سرراست‌تر می‌شود.
ضمن آن‌که درمیشیان در این فیلم، داستانی را مهندسی کرده که غلظت روایی بیشتری به نسبت کارهای قبلی‌اش دارد. از بیانی استعاری کمک نمی‌گیرد و خیلی صریح‌تر، حرف‌هایش را از زبان کاراکترهایش واگویه می‌کند. به همین دلیل است که «مجبوریم»، بیش از آن‌که به کلاژ و بیانیه‌ای از طعنه‌های سیاسی و اجتماعی تبدیل شود، فیلمی داستان‌گو است که طی آن، تلاش شده تا بسترهای فرهنگی جامعه و خرده‌فرهنگ‌هایی که طیف‌های مختلف را درگیر کرده، مورد ارزیابی قرار دهد.
این ارزیابی، هوشمندانه به سمت نقد و داوری نمی‌رود. هم‌چنان‌که پایان فیلم نیز دربردارنده هیچ یک از المان‌های یک فینال کلاسیک نیست. توصیف‌گری فیلم که طی آن با ریتمی پرنفس، برخی ناملایمات فرهنگی و اجتماعی به تصویر کشیده می‌شود، زمینه‌ای را برای مخاطب فراهم می‌کند تا به یک انطباق و داوری درست از جامعه امروز ایران برسد ...
>> برای مطالعه متن کامل مطلب
یا مطالب
فوق، نسبت به تهیه نسخه الکترونیک نشریه شماره
17
اقدام کنید
منبع:
اختصاصی سایت «برش های کوتاه»
302
-
سردبیر
|
کامنت های مرتبط با
مطلب فوق |
|
|
|
ارسال کامنت برای مطلب
فوق |
|
|
|
