شرقزدگی! / یادداشت مازیار وکیلی برای فیلم «بدون قرار قبلی»
::
29 مرداد 1401 ::
یادداشت ماریاز وکیلی برای فیلم «بدون قرار قبلی» |
ماهنامه «برش های کوتاه»:
بهروز شعیبی جز آن دسته از کارگردانان سینمای ایران است که عقاید خاص خودش را دارد. دوربین برای بهروز شعیبی ابزاری است برای بیان عقایدی که او آنها را درست میپندارد. به همین خاطر است که از جایی به بعد (به طور مشخص از سریال «پردهنشین») او تلاش کرد عقایدش را به شکل واضحتری بیان کند. با تمام این اوصاف شعیبی هیچگاه به فیلمهایش سمت و سوی ایدئولوژیک نبخشیده بود. در «بدون قرار قبلی» که اقتباسی است از داستان مصطفی مستور، شعیبی تصمیم گرفته به فیلمش سمت و سویی ایدئولوژیک هم ببخشد و با نقد غرب توجه تماشاگر ایرانی را به داشتههای ملی و مذهبی داخلیاش جلب کند. این نگاه، باعث شده «بدون قرار قبلی» تبدیل به بدترین فیلم شعیبی تا به امروز شود. فیلمی کلیشهای و پر از المانهای سطحی و شعاری که تماشاگر را دلزده میکند. نگاه شعیبی در فیلم به قدری پر از پیشفرض و قطعیتهای جزماندیشانه است که فراموش کرده غرب هم با همه معایبش، المانهای جذابی دارد که بسیاری از نخبگان ایرانی را راضی میکند تا از ایران به غرب مهاجرت کنند. اگر بسیاری از هنرمندان همفکر شعیبی، روشنفکران ایرانی را متهم به غربزدگی میکنند، میتوان با صراحت گفت شعیبی و رفقای همفکرش هم دچار شرقزدگی شدهاند.
>> برای مطالعه متن کامل مطلب
یا مطالب
فوق، نسبت به تهیه نسخه الکترونیک نشریه شماره
19
اقدام کنید
منبع:
اختصاصی «برش های کوتاه»
1051
-
سردبیر
کامنت های مرتبط با
مطلب فوق |
|
ارسال کامنت برای مطلب
فوق |
|
|