نگاهی به فیلم «مجبوریم»
مجبوریم ببینیم و بشنویم
::
18 خرداد 1401 ::
ماهنامه «برش های کوتاه»:
در سینمای ایران به درامها و ملودرامهایی که در آن شخصیتها با بحرانهایی ورای محیط خانواده و متأثر از جامعهی بیرونی مواجه میشوند، «فیلم اجتماعی» میگویند؛ تا جایی که گاه به اشتباه از عبارت ژانر اجتماعی نیز برای توصیف چنین فیلمهایی استفاده میشود. در شرایطی که بخش عمدهای از تولیدات سینمای ایران را فیلمهای اجتماعی تشکیل داده که در آنها پرداختن به مسائل و دغدغههای اجتماعی حتی نسبت به درام و قصه نیز اولویت پیدا میکند. یکی از فیلمهای اجتماعی روی پرده، فیلم آخر درمیشیان «مجبوریم» است که قرار بوده، فیلم دغدغهمندی باشد.
فیلم شروع نسبتا خوبی دارد. نشان دادن تعدادی معتاد با فواصل در کوچهای تنگ برای هرچه سیاه کردن فضای فیلم و ایجاد درام و یک دغدغه اجتماعی است. فیلم تا حجرهی بابک کریمی خوب پیش میرود. اما چون درد، به خوبی شناخته نشده و ریشهی آن مشخص نیست در همان حجرهی کریمی دفن میشود ...
>> برای مطالعه متن کامل مطلب
یا مطالب
فوق، نسبت به تهیه نسخه الکترونیک نشریه شماره
17
اقدام کنید
منبع:
اختصاصی سایت «برش های کوتاه»
702
-
سردبیر
کامنت های مرتبط با
مطلب فوق |
|
ارسال کامنت برای مطلب
فوق |
|
|